İnsan Kaynakları Denetimi

İnsan Kaynakları Denetimi, kuruluşun İnsan Kaynakları sisteminde yaygın olan mevcut uygulamaların, belgelerin, politikaların ve prosedürlerin kapsamlı bir nesnel ve sistematik doğrulaması yöntemidir.

Etkili bir İnsan Kaynakları denetimi, İnsan Kaynakları işlevinin iyileştirilmesi ve iyileştirilmesi ihtiyacının belirlenmesine yardımcı olur. Ayrıca, kuruma sürekli değişen kurallara ve düzenlemelere uyumu sürdürmede rehberlik eder. Bu nedenle İK denetimi, kuruluştaki “mevcut İK işlevi nedir?” Ve “Olası en iyi İK işlevi ne olmalıdır / olabilir” arasındaki boşluğu analiz etmeye yardımcı olur.

İnsan Kaynakları denetimi finansal denetim gibi zorunlu olmasa da, bugünlerde kuruluşlar İnsan Kaynakları sistemini, kuruluşların politikaları, stratejileri ve hedefleri doğrultusunda denetlemeyi tercih ediyor. İnsan Kaynakları denetçisi, kuruluşun içinden veya dışından olabilir. Genel olarak, İnsan Kaynakları danışmanlık firmaları dış İnsan Kaynakları denetçilerinin hizmetini verir.

Denetimin başarılı olması için üst yönetimin denetimin şartlarını ve kapsamını dış denetim firmasından önce net bir şekilde belirlemesi gerekir.

İK Denetim Amaç Örnekleri

  • Yasal gerekliliklere ve kuruluşun politikalarına uygunluğu incelemek,
  • Uygun planlama ile kriz durumundan kaçınmak için sorunlu alanları belirlemek,
  • İlgili tarafların – çalışanlar, ortaklar veya toplum – ihtiyaçlarına daha iyi hizmet etmenin yollarını analiz etmek,
  • İş süreçlerini ölçmek, organizasyon içinde mevcut İK ile ilgili fırsatları aramak,
  • Birleşme ve devralmalar vb. durumlarla ilgilenmek

İK sisteminin genel olarak denetlenen temel bileşenleri arasında dokümantasyon, görev tanımları, personel politikaları, yasal politikalar, işe alma ve seçme, eğitim ve geliştirme, ücret ve çalışanlara sağlanan faydalar sistemi, kariyer yönetimi, çalışan ilişkileri, performans ölçüm ve değerlendirme süreci, fesih yer alır.

İK denetiminin aşamaları:

  • ön denetim bilgileri,
  • yerinde inceleme,
  • kayıtların incelenmesi ve
  • denetim raporu.

İlk üç aşama, nicel ve nitel bilgilerin kapsamlı bir şekilde toplanmasını içerir. Bilgi toplama yöntemi, hedef kitlenin büyüklüğüne, zamanın mevcudiyetine ve toplanacak verilerin türüne bağlıdır. Ön denetim bilgi aşaması, kuruluşta çalışmanın temelini oluşturan kuruluş politikalarının, İK kılavuzlarının, çalışan el kitaplarının, raporların vb. gözden geçirilmesini içerir.

Yerinde incelemenin bir sonraki aşaması, kuruluşun üyelerinden gerekli girdileri almak için anketler, mülakatlar, gözlemler, gayri resmi tartışmalar, anketler veya bu tür yöntemlerin bir kombinasyonunu içerir.

Kayıt inceleme aşaması, mevcut İK kayıtlarının, çalışanların dosyalarının, çalışan devamsızlığı ve devir istatistikleri, bildirimler, tazminat talepleri, performans değerlendirmeleri vb.

Bu şekilde toplanan verilerden yararlanılarak, İK denetimini gerçekleştirmek için yaygın olarak kullanılan İK kontrol listesi tamamlanır. Kontrol listesi yönteminde, denetlenen tüm sistem ayrıntılarının bir listesi, yani. politikalar, prosedürler veya uygulamalar sıralı bir şekilde oluşturulur. Her bir özel maddeye karşı, organizasyon tarafından takip edilen fiili uygulamadan bahsedilir. Tanımlanan uygulama ve fiili uygulama daha sonra ikisi arasındaki uyumu belirlemek ve uyumluluktan sapmayı analiz etmek için karşılaştırılır. Bu analiz temelinde, nihai denetim raporu, gerekli iyileştirmelerle birlikte İK işlevinin güçlü ve zayıf yönlerini vurgulayan uygun sonuçlara ve tavsiyelere uyulur.

Bu nedenle İK denetimi, iç kaynakların mümkün olan en iyi şekilde kullanılmasına ve organizasyondaki insan sermayesinin etkinliğinin en üst düzeye çıkarılmasına katkıda bulunur. Aynı zamanda, İK süreçlerini ve uygulamalarını sektörün en iyi uygulamaları ve standartlarıyla uyumlu hale getirmede faydalıdır.